Dorsz (Gadus morhua)
Fizjologia i rozmiar:
Dorsze mają dużą głowę z brzaną, trzema płetwami grzbietowymi i dwoma odbytowymi. Płetwa brzuszna jest w położeniu szyjnym. Ryby mają brązowe marmurkowe zabarwienie, a linia boczna jest biała.
Siedlisko i biologia:
W rybołówstwie komercyjnym i rekreacyjnym jest jednym z najważniejszych gatunków w Morzu Bałtyckim. Istnieje kilka odrębnych stad o różnych zachowaniach w zakresie migracji do tarła i żerowania. Gatunek ten żyje w pobliżu lądu i żeruje na rybach takich jak śledź, szprot i dobijak, a także na skorupiakach i innych bezkręgowcach. Są to tarlaki pelagiczne, a rozwój larw jest wysoce zależny od zasolenia i zawartości tlenu w wodzie.
Minimalna wielkość i okresy ochronne:
Długiego na 40 – 60 cm dorsza łatwo złapać w Morzu Bałtyckim u wybrzeży Meklemburgii, ale połowy osobników sięgających 1 m stają się coraz rzadsze. Jeśli łowisz dorsza, pamiętaj o minimalnej długości (35 cm) i limicie ilościowym dla tego gatunku: 5 ryb dziennie od kwietnia do stycznia, ale tylko 3 ryby dziennie w zamkniętym sezonie od 1 lutego do 31 marca.
Flądra (Platichthys flesus)
Fizjologia i rozmiar:
Ogólnie rzecz biorąc, flądra jest płastugą najczęściej łowioną dla rekreacji w Morzu Bałtyckim, wokół Meklemburgii. Inne łowione na tym obszarze płastugi to zimnica (Limanda limanda), gładzica (Pleuronectes platessa) itp. Flądry mają płaskie, owalne ciało i szorstką, kolczastą skórę. Linia boczna jest lekko zakrzywiona, a brzeg płetwy ogonowej jest prosty.
Siedlisko i biologia:
Flądry często żyją blisko wybrzeża, także w słonawej wodzie, a czasami nawet migrują do sąsiednich rzek. Ten gatunek lubi piaszczyste tereny, a tarło odbywa od stycznia do maja. Jaja są pelagiczne, a larwy wkrótce osiągają swój typowy asymetryczny kształt. Odżywia się robakami, krewetkami, równonogami, małżami i małymi rybami.
Minimalna wielkość i okresy ochronne:
Minimalna wielkość flądry, zimnicy i gładzicy wynosi 25 cm. Flądry można łowić przez cały rok.
Sezon:
Mimo, że flądry można łowić przez cały rok, główny sezon to lato i jesień. Są nocnymi zwierzętami, ale można je również złowić w ciągu dnia. Najlepszą porą w przypadku surfcastingu jest zmierzch i noc.
Troć wędrowna (Salmo trutta)
Fizjologia i rozmiar:
Troć wędrowna ma torpedowate ciało, a górna szczęka sięga za oko. Z wyjątkiem sezonu tarła, skóra jest srebrna z ciemnymi plamami, nawet poniżej linii bocznej. Posiada płetwę tłuszczową, a brzeg płetwy ogonowej jest prosty.
Siedlisko i biologia:
Jest to wędrowny, anadromiczny gatunek ryb, występujący w rzekach. Młode osobniki żywią się larwami owadów i małymi rybami. Po migracji do morza – skorupiakami, krewetkami, wieloszczetami i rybami, takimi jak dobijak czy śledź. Często jako siedliska wybiera wody przybrzeżne, gdzie występuje piasek, rośliny wodne i kamienie, lub obszary położone w pobliżu ujść.
Minimalna wielkość i okresy ochronne:
Minimalny rozmiar dla tego gatunku to 45 cm, a limit połowu to trzy łososiowate – troć wędrowna i łosoś razem – dziennie. Troci wędrownej nie łowi się od 15 września do 14 grudnia.
Sezon:
Wraz ze wzrostem temperatury wody na wiosnę rosną szanse na złowienie troci wędrownej w pobliżu wybrzeża Meklemburgii. Zimą łowienie z łodzi jest często najlepszym sposobem. Średnia długość wynosi około 40 – 70 cm, ale można również złowić osobniki powyżej 90 cm.
Szczupak (Esox lucius)
Fizjologia i rozmiar:
Szczupaki mają wydłużone, podobne do torpedy ciało, długą, płaską głowę i zakrzywiony do góry pysk z ostrymi zębami. Płetwa grzbietowa i odbytowa znajdują się blisko płetwy ogonowej, która pomaga im zrobić zasadzkę na drapieżniki i szybko atakować ofiary, do których należą ryby, bezkręgowce, płazy, ssaki, a nawet ptaki.
Siedlisko i biologia:
Wiosną szczupaki migrują na tarło w płytkie obszary lub zalewane mokradła. Jesienią i zimą często migrują w miejsca głębsze. Szczupaki żyją w wodach słodkich, ale także w słonawych lagunach wzdłuż Meklemburgii, szczególnie na obszarach z roślinnością i stosunkowo wysoką przezroczystością wody. Zatokę Greifswaldu zamieszkuje jedna z największych populacji szczupaków w Europie. Ze względu na warunki osmotyczne i obfitości pożywienia, ryby stają się dość duże w młodym wieku. Połów szczupaków o długości większej niż 1 m nie jest rzadkością, w przybrzeżnych lagunach spotyka się nawet okazy mierzące 1,40 m.
Minimalna wielkość i okresy ochronne:
Minimalna długość szczupaka w wodach przybrzeżnych wynosi 50 cm, a sezon zamknięty trwa od 1 marca do 30 kwietnia. Limit połowu wynosi 3 ryby dziennie.
Sandacz (Sander lucioperca)
Fizjologia i rozmiar:
Sandacz ma długie wrzecionowate ciało, duże oczy i dwie płetwy grzbietowe. Przednia płetwa ma twarde, kolczaste promienie. Łuski są ośmiokątne.
Siedlisko i biologia:
Tarło ma miejsce głównie w kwietniu i maju. Jaja często są przyczepiane do gałęzi, korzeni lub roślin, a następnie chronione przez samce. W tym czasie można zaobserwować agresywną terytorialność. Głównym źródłem pożywienia są inne ryby, w tym gatunki podobne. Sandacz żyje w wodach słodkich i w słonawych lagunach wzdłuż Meklemburgii, szczególnie na obszarach o dużym zmętnieniu i urozmaiconym ukształtowaniu.
Minimalna wielkość i okresy ochronne:
Minimalny rozmiar sandacza w wodach przybrzeżnych wynosi 45 cm (40 cm w okręgach rybackich Darßer Boddenkette, Peenestrom i niemieckiej części Zalewu Szczecińskiego). Sezon zamknięty trwa od 23 kwietnia do 22 maja. Limit połowu wynosi 3 ryby dziennie.
Sezon:
Wczesne lato i jesień to dobry czas na wędkowanie. Ze względu na duże zmętnienie wody gatunek ten można złowić w wodach przybrzeżnych nawet w słoneczne dni.
