Wędkarstwo przybrzeżne
Zelandia i jej wyspy są idealne do połowów przybrzeżnych. Znajdziesz tu ponad 2000 kilometrów linii brzegowej, a wiele odcinków oferuje wspaniałe warunki do wędkowania.
Wzdłuż wybrzeża bytuje wiele różnych gatunków ryb, w tym zimnica, flądra, turbot i dorsz. W miesiącach letnich pojawiają się w dużych ilościach makrele i belony. Trocie wędrowne są obecne przez cały rok, jest to gatunek bardzo popularny w śród wędkarzy.
Wybrzeże Zelandii jest bardzo urozmaicone i jest tu wiele fiordów; na przykład Isefjorden, Roskilde Fjord i Kalundborg Fjord, które w zależności od pory roku oferują możliwość połowu różnych gatunków ryb. Północne wybrzeże Zelandii charakteryzuje się obszarami zasobnymi w rafy, falochrony i porośnięte skały .Møn i Stevns zachwycają linią brzegową z pięknymi, kredowymi klifami, a piękne wybrzeża Lolland i Falster cechuje bujna roślinność wodna ,jest to doskonałe schronienie przed zachodnimi wiatrami. Na zachodnim wybrzeżu Zelandii znajdują się rafy i depresje brzegowe, które oferują wspaniałe połowy.
Krótko mówiąc, Zelandia jest wszystkim, czego może chcieć wędkarz. Bez względu na porę roku lub pogodę zawsze są miejsca, w których można łowić ryby.
Zelandia znana jest z doskonałych połowów troci wędrownej. Aby zachować i rozwijać ten rodzaj wędkarstwa ,olbrzymie wysiłki wolontariuszy są inwestowane w poprawę środowiska wodnego i siedlisk. Skupiamy się głównie na rzekach i zapewnieniu najlepszych warunków do tarła ryb.
Niezależnie od tego, czy jesteś miejscowym czy odwiedzającym wędkarzem, oczekujemy, że uszanujesz ogromne wysiłki, które lokalni wolontariusze i kluby wędkarskie w całej Zelandii uczyniły by chronić zasoby ryb i siedlisk rzecznych. Zachęcamy Cię do okazania powściągliwości i umiaru, szczególnie jeśli doświadczysz obfitego połowu. Innymi słowy radzimy nie zabijać dużych ilości troci. W 2019 r. Zostaną opublikowane nowe ogłoszenia na temat połowów rekreacyjnych w Zelandii – tutaj zaprezentowane zostaną liczne nowe inicjatywy mające na celu poprawę warunków dla troci wędrownych i ogólne wiadomości dotyczące ich połowu w Zelandii.
Praca wolontariuszy prowadzona pod patronatem lokalnych klubów wędkarskich z pomocą miejscowych wędkarzy pomaga chronić dziką przyrodę w rzekach; coś, co ostatecznie przynosi korzyści lokalnym pstrągom. Ten wysiłek wolontariuszy jest nie tylko ważny lokalnie. Jest kluczowy, jeśli chodzi o utrzymanie i dalsze udoskonalanie łowisk trociowych wzdłuż wybrzeży Zelandii. Dlatego założono Zealand Gravel Gang.
Gravel Gang z Zelandii jest między innymi łącznikiem pomiędzy wolontariuszami, gminami i właścicielami ziemskimi, a także inicjuje projekty renaturyzacji rzek. Żwirowy Gang Zelandii jest zakotwiczony zarówno w Duńskim Związku Wędkarskim, jak i Fishing Zealand i jest inspirującą i wspierającą platformą dla społeczności, która jest potrzebna, aby ułatwić długotrwałą poprawę środowiska – zarówno na poziomie organizacyjnym, jak i wykonawczym. Jeśli interesuje Cię praca Gravel Gang, możesz przeczytać więcej na ten temat tutaj.
Wędkarstwo w wodach półsłonych
Słona woda o niskim zasoleniu jest powszechnie nazywana wodą słonawą. Morze Bałtyckie jest słonawe w porównaniu do większości miejsc w Danii.
W rzeczywistości łowiska przybrzeżne od Køge Bugt i Kopenhagi na północ, a także do Lolland i Falster na południe, są słonawe. Poziom zasolenia jest tak niski, że szczególnie dobrze rozwijają się tu okonie, szczupaki i jazie.
W zależności od pory roku w wodach półsłonych można spotkać wiele gatunków ryb, od płastug, dorszy i cefalii po szczupaki, okonie i jazie.
Historycznie, dobrze udokumentowano, że szczupaki żyjące w słonawych wodach są narażone na szereg niebezpieczeństw które limitują ich populację. Szczupaki mają naturalnych wrogów w postaci kormoranów i fok. Podczas sztormów ogromne ilości słonej wody wpychane są przez wiatr i fale do obszarów o mniejszym zasoleniu. Ryby które odpowiednio wcześniej nie odpłyną w miejsca ze słodką wodą czeka śmierć. Co więcej, siedliska w których bytują szczupaki ulegają nieustannym zmianom, na przykład zanikają podwodne łąki roślinności wodnej w których znajduje schronienie narybek szczupaka.
Brak zalanych łąk w zalewach i obszarach przymorskich z powodu osuszania terenów, regulacje rzek oraz zabudowa hydrotechniczna ograniczyły dostęp szczupaków do odpowiednich tarliska. Wreszcie, naukowo ustalono, że inwazyjny gatunek, babka krągła, jest silnym konkurentem pokarmowym w stosunku do rodzimych gatunków, w tym narybku okonia i szczupaka. Wiadomo również, że jedzą jaja i larwy innych gatunków ryb, co prawdopodobnie ma miejsce również w przypadku szczupaka i okonia.
Ze względu na wyżej wymienione czynniki bardzo ważne jest, aby wszystkie połowy w wodach półsłonych były zrównoważone. Lokalni rybacy chronią i pilnują swoich zasobów ryb. Oczekuje się, że wszyscy odwiedzający rybacy – zarówno z Danii jak i z za granicy – robią to samo.
Słonawe łowiska w Zelandii są wyjątkowe i zobowiązuje nas to do ich ochrony na przyszłe lata. Fishing Zealand wdrożyło szereg inicjatyw w postaci broszur informacyjnych w różnych językach. Fishing Zealand współpracuje z Duńskim Związkiem Wędkarskim na poziomie politycznym, na przykład proponując wymiary tzw. Widełki i wyznaczając nowe strefy catch & release. Co więcej, Fishing Zealand współpracuje z wiodącymi naukowcami w tej dziedzinie poprzez Brakvandsgruppen (The Brackish Water Group) w Fishing Zealand. W 2015 r. Wyznaczono cztery obszary z obowiązującą zasadą catch & release. Cztery strefy znajdują się w Fjord Præstø, Stege Nor, Jungshoved Nor, Fane Fjord i ich okolicach. W strefach tych obowiązują specjalne przepisy, które zabraniają zabijania szczupaków przez cały rok. Przepisy dotyczą wszystkich form wędkarstwa rekreacyjnego, a jeśli chodzi o połowy sieciowe, okres ochronny trwa od lutego do połowy maja. W przypadku wędkarzy rekreacyjnych oznacza to, że połowy na wodach słonawych na południu Zelandii muszą odbywać się w zasadzie złów & wypuść. Więcej informacji na temat zasad i przepisów można znaleźć tutaj.
Poszczególne gminy Fishing Zealand pracowały z rozwagą nad poprawą warunków tarła miejscowych populacji szczupaka. Jedna z największych inicjatyw ujrzy światło dzienne – w postaci pierwszej tak zwanej “fabryki szczupaków” w Danii, która znajduje się w gminie Vordingborg. Aby to dobrze udokumentować i przekazać, stworzyliśmy film o naszej pracy, który można zobaczyć tutaj. Ponadto – dzięki naszemu zaangażowaniu w projekt CATCH, wyprodukowaliśmy film o zasadach catch & release oraz o tym, jak podebrać, odpiąć i uwolnić szczupaka bez szwanku – oraz jakich narzędzi przy tym powinniśmy użyć. Możesz obejrzeć ten film tutaj.
Na koniec warto wspomnieć, że w naszych głowach narodziło się kilka pomysłów na projekty w ramach związku gmin Fishing Zealand mających na celu poprawę warunków tarła dla szczupaków bytujących w słonawych wodach otaczających południową Zelandię i jej wyspy.
Wędkarstwo morskie
W morzu otaczającym Zelandię można doświadczyć połowów dorsza, witlinka, śledzia, makreli, belony i – co nie mniej ważne – płastug, takich jak europejska flądra, sola i turbot. Ponadto nadmorskie regiony na wschód od południowej Zelandii, a mianowicie Møn, oferują wspaniałe połowy trollingowe na łososia atlantyckiego.
Wędkarstwo morskie odbywa się zazwyczaj z łodzi prywatnej lub wynajętej lub przez wykupienie miejsca na komercyjnej łodzi czarterowej. Łodzie czarterowe organizują wycieczki na każdy gatunek w sezonie – prawie zawsze można złapać dorsza. Znajdziesz głównie łodzie czarterowe w portach w regionie Øresund i kilka miejsc w Storebælt.
Jeśli masz własną łódź, istnieje wiele opcji do lekkiego morskiego spinningu. Wędkarstwo morskie z lekkim sprzętem jest szczególnie ekscytujące, ponieważ brania i hole są bardzo emocjonujące. W przypadku tego typu połowów szczególnie wskazana jest echosonda, która może pomóc w lokalizacji ryb.
Trolling
W ostatnich latach wzrosło zainteresowanie połowami metodą trollingową. W wielu miejscach są świetne możliwości złowienia srebrzystych troci i łososi, a zwłaszcza w wodach otaczających Møn – istnieją ogromne szanse na złowienie łososia. Łódki trollingowe są wyposażone w specjalistyczny sprzęt i zwykle montują kilka zestawów z różnymi przynętami, które następnie prowadzone są na różnych głębokościach. Wędkarstwo trollingowe wymaga dużej ilości specjalistycznego sprzętu, ale jest kilku przewodników którzy specjalizują się w wycieczkach trollingowych wraz z całym niezbędnym wyposażeniem.
